Onze ouders hebben ons op het hart gedrukt om altijd bescheiden te blijven. En dat zijn we, zo'n zinnig advies vergeten we nooit. Maar mogen we alsjeblieft ook gewoon heel even zeggen dat we echt gelukkig zijn met de fantastische dingen die we bereikt hebben? (Sorry mama en papa, we zijn trots, zonder meer, we blijven bescheiden!)
